Nagroda imienia Kamila Duszenki w dziedzinie nauk matematycznych
2024
Laureatką nagrody imienia Kamila Duszenki w roku 2024 została Lei Chen
Lei Chen pracuje w Uniwersytecie Maryland. Licencjat z matematyki otrzymała na Uniwersytecie w Pekinie a doktorat pod kierownictwem Bensona Farba obroniła na Uniwersytecie Chicagowskim. Jest autorką pionierskich prac na temat struktury grup klas odwzorowań powierzchni, grup warkoczy, przestrzeni konfiguracyjnych, oraz grup homeomorfizmów rozmaitości ze szczególnym naciskiem na związki między tymi obiektami. Na przykład, profesor Chen otrzymała (samodzielnie i we współpracy) szereg ważnych wyników na temat uogólnionego problemu realizacji Nielsena, to znaczy, czy grupy klas odwzorowań oraz grupy warkoczy mogę być realizowane przez homeomorfizmy oraz wyniki dotyczące klasyfikacji morfizmów między grupami warkoczy i związanym z tym problemów istnienia cięcia.
2023
Laureatem Nagrody imienia Kamila Duszenki w roku 2023 został Nick Salter.
Nick Salter obronił doktorat w 2017 r. w Uniwersytecie Chicagowskim pod kierunkiem Bensona Farba. Był postdokiem NSF w Uniwersytecie Harvarda i Columbii, gdzie następnie pracował jako Ritt Assistant Professor. Obecnie pracuje jako Assistant Professor Uniwersytetu w Notre Dame.
Nick pracuje na pograniczu geometrycznej teorii grup oraz zespolonej geometrii algebraicznej. Do jego osiągnięć należy odpowiedź na pytanie Donaldsona, które proste krzywe mogą być znikającymi cyklami nodalnych degeneracji gładkich krzywych zupełnych systemów liniowych szerokich wiązek liniowych na rozmaitościach torycznych, oraz dowód hipotezy Griffitsa i Schmidta o tym, że grupa monodromii algebraicznej rodziny zespolonych rozmaitości algebraicznych jest algebraiczna dla rozmaitości Atiyaha–Kodairy. Również rozwiązał serię otwartych problemów dotyczących topologii przestrzeni różniczek abelowych i przestrzeni wersalnych deformacji. Powracającym obiektem jego badań jest grupa monodromii.
Nick lubi gotować. Szczególnie, jest fanem książek kucharskich Yotam Ottolenghi i J. Kenji Lopez Alt. Brał udział w lekcjach gotowania Ranjany Bhargavy, która jest ciotką Manjula. Jego żona i on warzą piwo.
2022
Laureatem Nagrody imienia Kamila Duszenki w roku 2022 został Mikołaj Frączyk.
Mikołaj Frączyk obronił w 2017 doktorat na Uniwersytecie Paris–Sud, pod kierunkiem Emmanuela Breillarda. Obecnie zajmuje pozycję Dickson Instructor na Uniwerystecie Chicagowskim. Wcześniej był postdokiem w Instytucie Renyiego w Budapeszcie i członkiem Institute for Advanced Studies w Princeton. Od 2023 będzie kierował prestiżowym Centrum Discouri w Krakowie.
Do tej pory Mikołaj napisał 17 artykułów dotyczących m.in. geometrii i topologii przestrzeni lokalnie symetrycznych i ekspanderów, związanych z teorią liczb i rachunkiem prawdopodobieństwa.
W swojej znakomitej pracy doktorskiej na temat zbieżności w sensie Benjaminiego i Schramma przestrzeni lokalnie symetrycznych Mikołaj uzyskał głęboki wynik z geometrii tychże przestrzeni, używając wielu metod geometrycznych i teoriogrupowych. W 2018 otrzymał za to Nagrodę za Rozprawę Doktorską Laboratoire de Mathématiques Blaise Pascal we Francji. W przełomowej pracy z Galanderem udowodnił słynną hipotezę Margulisa o nieistnieniu jednostajnie cienkich podgrup nieskończonej koobjętości w przestrzeniach symetrycznych wyższej rangi. W niedawnej pracy z Hurtado i Raimbaultem rozstrzygnął ważną hipotezę Gelandera o typie homotopii lokalnie symetrycznych przestrzeni arytmetycznych.
W wolnym czasie maluje.
2021
Laureatem Nagrody imienia Kamila Duszenki w roku 2021 został Jingyin Huang.
Jingyin Huang obronił w 2015 doktorat pod kierunkiem Bruce'a Kleinera w Instytucie Couranta na Uniwersytecie Nowojorskim. Był postdokiem na Uniwersytecie McGilla i w Instytucie Maxa Plancka w Bonn. Obecnie jest adiunktem na Uniwersytecie Ohio State.
Jingyin wniósł imponujący wkład w rozumienie kwaziizometrycznej sztywności różnorakich rodzajów grup z pewnymi własnościami niedodatniej krzywizny. Intensywnie badał prostokątne grupy Artina za pomocą CAT(0) kompleksów kostkowych, grupy Artina dużego typu za pomocą systoliczności i grupy Artina typu FC używając własności Helly'ego. Ostatnio zainteresował się równoważnością miarową, poszerzając jeszcze bardziej zakres swoich badań. Jego dotychczasowe i oczekiwane osiągnięcia w Geometrycznej Teorii Grup zaowocowały przyznaniem mu Stypendium Naukowego Sloana w 2022.
W wolnym czasie komponuje klasyczną muzykę chińską.
2020
Laureatem Nagrody imienia Kamila Duszenki w roku 2020 został Camille Horbez.
Camille Horbez w 2014 roku obronił na Uniwersytecie w Rennes doktorat napisany pod kierunkiem Vincenta Guirardela. Obecnie pracuje w CNRS w Orsay. Wcześniej pracował także jako visiting professor w University of Utah, MSRI oraz w Fields Institute.
Camille napisał błyskotliwy doktorat, w którym zastosował metody spacerów losowych do udowodnienia alternatywy Titsa (każda podgrupa albo zawiera podgrupę wolną albo ma rozwiązalną podgrupę skończonego indeksu) i alternatywy Handela i Moshera (analog twierdzenia o rozkładzie na komórki Jordana) dla grup automorfizmów zewnętrznych grup wolnych Out(Fn) i pewnych ogólniejszych klas grup.
Opublikował 20 artykułów wnosząc istotny wkład w badanie brzegów pewnych przestrzeni hiperbolicznych na których działa grupa Out(Fn) i ich zastosowań związanych ze sztywnością i brzegową średniowalnością.
Camille współorganizuje semestr badawczy w Instytucie Henri Poincaré’go w roku 2022.
Camille w chwilach wolnych gra na flecie prostym (barokowym).
2019
Laureatką Nagrody imienia Kamila Duszenki w roku 2019 została Kathryn Mann z Brown University.
Kathryn Mann obronila doktorat na Uniwersytecie Chicago, jej promotorem był Benson Farb. Obecnie pracuje na Uniwersytecie Browna jako Manning Assistant Professor. Wcześniej była Morrey Visiting Assistant Professor na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Po obronie doktoratu pracowała także w Mathematical Sciences Research Institute w Berkeley, była także członkinią Instytutu Matematycznego Paryż-Jussieu.
Kathryn została wyróżniona stypendium Fundacji Sloana Alfred (2019), stypendium National Science Foundation, NSF Career Award (2019), i nagrodą imienia Mary Ellen Rudin dla młodych naukowców (2017).
Kathryn Mann stworzyla rozległy program badawczy dotyczący grup homeomorfizmow i dyfeomorfizmow rozmaitości, zwłaszcza rozmaitości niskowymiarowych. Jednym z jej znaczących osiągnięć jest charakteryzacja geometrycznych reprezentacji grup podstawowych powierzchni w grupie homeomorfizmow okręgu. Reprezentacje goemetryczne to te, które pochodzą od zanurzeń grupy jako kraty w grupe Liego.
Mann udowodniła, że reprezentacje geometryczne są globalnie sztywne, to znaczy że dynamika ich dzialania na okręgu nie zmienia sie przy (dowolnych) deformacjach. Następnie we wspólnej pracy z Maxime Wolff udowodniła twierdzenie odwrotne mówiące, że sztywne reprezentacje grup podstawowych powierzchni na okręgu są geometryczne.
Kathryn Mann jest silnie zaangażowana w działalność edukacyjną i popularyzatorską, na poziomie podstawowym i zaawansowanym, w tym dla szerokiej publiczności.
Jej hobby to rowery górskie.
2018
Laureatem Nagrody imienia Kamila Duszenki w 2018 roku został Alessandro Sisto z ETH Zürich.
Alessandro zajmuje się głównie badaniem różnych uogólnień grup hiperbolicznych: grup relatywnie hiperbolicznych, acylindrycznie hiperbolicznych i hierarchicznie hiperbolicznych.
Dla każdej z tych klas udowodnił głębokie i interesujące twierdzenia, odpowiadając na szerokie spektrum pytań i używając niezwykle różnorodnych technik: spacerów losowych, ograniczonych kohomologii i technik włożeniowych.
W latach 2005-2010 Alessandro studiował w Pizie, w Scuola Normale Superiore, gdzie po raz pierwszy zetknął się z geometryczną teorią grup. Kontynuował studia w Oxfordzie, gdzie w 2013 roku obronił doktorat, którego promotorem była Cornelia Drutu. Następnie przeniósł się do Zurychu, najpierw jako postdoctoral fellow a następnie jako assistant professor.
W 2018 roku był współorganizatorem kolejnej edycji Young Geometric Group Theory, które odbyło się w Les Diablerets, w Szwajcarii.
Alessandro jest autorem 40 artykułów, opublikowanych wspólnie z 30 współpracownikami, dotyczących głównie różnych zagadnień z geometrycznej teorii grup.
Czas wolny od matematyki Alessandro poświęca wspinaczce.
2017
Laureatem trzeciej edycji Nagrody imienia Kamila Duszenki został Thomas Koberda z University of Virginia.
Nagrodę przyznano za prace z niskowymiarowej topologii i geometrycznej teorii grup, dotyczące zwłaszcza prostokątnych grup Artina i grupy klas odwzorowań powierzchni.
Thomas Koberda w 2012 otrzymał doktorat Harvard University, jego oficjalnym promotorem był Curtis McMullen a nieoficjalnym promotorem Benson Farb.
W latach 2012-15 pracował na Yale University najpierw jako NSF postdoctoral fellow, potem jako Gibbs assistant professor. Od 2015 roku pracuje w University of Virginia.
Został wyróżniony między innymi:
NSF Postdoctoral Fellowship in Mathematics Sciences, 2012
Nagroda Koreańskiego Towarzystwa Matematycznego za wspólną prace z prace S. Kim’em Embedability between right-angled Artin groups
Sloan Research Fellowship, 2017
Thomas mówi po angielsku, polsku, francusku i mandaryńsku.
Jest także pianistą.
2016
Laureatką drugiej edycji Nagrody imienia Kamila Duszenki została Kate Juschenko z Northwestern University za prace wiążące geometryczne, analityczne i probabilistyczne aspekty teorii grup, a w szczególności za znalezienie — wspólnie z N. Monodem — skończenie generowanych średniowalnych grup prostych.
Kate Juschenko odbyła studia doktoranckie w Texas A&M University broniąc doktorat w 2011 roku pod kierunkiem Gilles’a Pisiera.
W roku 2014 przyznano jej nagrodę Centennial Fellowship Amerykańskiego Towarzystwa Matematycznego. Opublikowała 18 prac w renomowanych czasopismach.
2015
Pierwszym laureatem Nagrody imienia Kamila Duszenki został Thomas Church ze Stanford University za prace dotyczące niskowymiarowej topologii, kohomologii grup arytmetycznych a przede wszystkim za odkrycie i głębokie zbadanie nowego zjawiska w teorii kohomologii grup zwanego stabilnością reprezentacyjną.
Tom Church rozpoczął studia doktoranckie na Chicago University w wieku 18 lat. Po 5 latach obronił doktorat pod kierunkiem Bensona Farba, zdobywając nagrodę za najlepszą pracę doktorską na uczelni. W ciagu kolejnych 4 lat opublikował 17 prac w renomowanych czasopismach.
Z listu nominacyjnego:
Tom's work has vision, originality, breadth, technical power and huge theorems proved. He has repeatedly discovered new phenomena, he has built up his own big machinery using ideas from a broad swath of mathematics, and he has applied this machinery to solve concrete problems and reveal new viewpoints on the most concrete mathematical objects. I t is also worth mentioning that Church is a multiple award-winning teacher, and he has been extremely generous with his time to help others, from undergraduates to PhD students and postdocs.